سردبير: خودم
شهرآشوب
حنا در مزرعه
خورشيدخانوم
منا (1)
يک جعبه شکلات

* Email

● " جاي آن كه بر تاريكي لعنت بفرستيد شمعي روشن كنيد "
كنفوسيوس
□ نوشته شده در ساعت 10:24 AM توسط مُنا

● ...  شاعری  در  يکی  از  کوچه‌های ِ  لندن  روزی  گدای ِ  کوری  را  می‌بيند  که  پلاکی  بر  گردن ِ  خويش  آويخته‌است  و  سرگرم ِ  سوآل  است.  از  او  می‌پرسد:  روزی  چه‌قدر  درآمد  داری؟  گدا  می‌گويد:  روزی  دو  دلار  تقريبن.
شاعر  پلاکی  را  که  به  گردن ِ  گدا  بود  برگرداند  و  چيزی  بر  آن  نوشت  و  به  سائل  توصيه  کرد  از  اين  پس  اين  روی ِ  پلاک  را  به  گردن  بيآويزد.  دو  ماه  ديگر  وقتی  که  باز  شاعر  از  آن  کوچه  می‌گذشت،  به  هم‌آن  سائل  برخورد  و  از  او  پرسيد:  از  وقتی  که  پلاک‌ات  را  برگردانده‌ای  درآمد ِ  روزانه‌ات  چه‌قدر  است؟
ویْ  پاسخ  داد:  پانزده  تا  بيست  دلار.  و ضمن ِ  سپاس‌گزاري  اصرار  کرد  که  شاعر  بگويد  بر  پشت ِ  لوحه  چه  نوشته‌است؟
شاعر  گفت:  من  کار ِ  بزرگی  نکردم.  تنها  تو  نوشته‌بودی:  «من  کور ِ  مادرزاد  ام،  به  من  رحم  کنيد.»  من  آن  روی ِ  آن  نوشتم:  «بهار  از  راه  می‌رسد،  من  تماشای‌اش  نخواهم‌کرد.»

يدلاه ِ  رويايي
گفت‌وگو  با  مسعود ِ  بهْ‌نود،  بهمن ِ  ۱۳۴۷،  هفته‌نامه‌ی ِ  فردوسي
برگرفته  از  «از  سکوي ِ  سرخ»،  ۹۴

□ نوشته شده در ساعت 12:31 AM توسط مُنا